رُوِیَ عَنْ عَلیٍّ علیه السّلام قَالَ:

«مَنْ أَرَادَ مِنْکُمْ أَنْ یَعْلَمَ کَیْفَ مَنْزِلَتُهُ عِنْدَ اللَّهِ فَلْیَنْظُرْ کَیْفَ مَنْزِلَةُ اللَّهِ مِنْهُ

عِنْدَ الذُّنُوبِ کَذَلِکَ مَنْزِلَتُهُ عِنْدَ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى»


 امیرالمؤمنین علی(ع) فرمودند: هر کس از شما که می خواهد جایگاه و

منزلت خود را در نزد خداوند بداند،‌ پس باید ببیند که جایگاه و منزلت خداوند

در آن هنگام که به گناهی می رسد چگونه است.

جایگاه او نزد خداوند تبارک و تعالی،

به همان مقدار است که جایگاه خداوند در نزد او است.


اگر خدا پیش من بزرگ باشد، مرتکب گناه نمی‏شوم. این یک راه شناخت خویشتن است. انسان می تواند خودش را امتحان کند. اگر خدا پیش تو عظمت دارد، بدان که تو هم پیش خدا عظمت داری. امّا اگر دیدی نه، خدا در نزد تو کوچک جلوه کرد و ‌عظمتی نداشت که به سمت گناه رفتی، ‌

بدان که تو در نزد خدا پست و حقیر هستی.


پای درس آیت الله مجتبی تهرانی